In 2020 begon onze zoektocht met slechts één enkele zwart-wit foto. Deze foto leidde ons naar het indrukwekkende en kleurrijke verzetsverhaal van onze opa, Michiel van Esch. De plekken in Rotterdam waar hij (en oma) ons als kinderen en kleinkinderen mee naartoe nam, bleken een diepere betekenis te hebben dan we ooit hadden kunnen vermoeden. Sinds deze ontdekking proberen we onze herinneringen aan opa door een nieuwe lens te bekijken: de dingen die hij zei en deed, zijn zorg voor anderen, zijn bemoedigende woorden, en de absolute stilte die hij vroeg wanneer we bij hen logeerden, zodat hij ongestoord het radionieuws van de vroege ochtend kon volgen.

Opa was pas 20 jaar oud toen de Duitsers Rotterdam binnenvielen.

Naarmate we ons verder verdiepten in opa’s verzetsverleden, zowel via het Nationaal Archief als andere bronnen, vielen steeds meer puzzelstukjes op hun plek. Het waren zware tijden voor Rotterdam, en als jonge twintiger zette opa zich, met gevaar voor eigen leven, in voor het verzet. Deze ontdekking in onze zoektocht heeft ons diep geraakt. We hebben al veel ontdekt, maar we zijn nog lang niet klaar.

Graag willen we jullie meenemen in de bevindingen die we tot nu toe hebben gedaan. We geloven dat we hiermee onze opa en oma eren, stilstaan bij onze eigen familiegeschiedenis én die van ons land. We realiseren ons steeds meer dat vrijheid niet vanzelfsprekend is, maar een prijs heeft. Ook vandaag, ruim 80 jaar later, leven, geven en strijden we nog elke dag voor die vrijheid. Zoals opa vaak tegen ons, zijn kleinzonen, zei om ons aan te moedigen: “Kom op jongen, strijd voor volk en vaderland!” Hij wist waar hij het over had.

Namens de kleinzonen van opa Michiel van Esch,

Edwin en Eelke